Miejsce: Tatry, Ząb, Stacja Potoczki, stok dla maluchów.

Czas: luty 2016

Pierwszy zjazd z moimi córkami, kiedy nie zsuwam się już tyłem – tylko jadę przodem (tata – kaczor, córeczki – kaczuszki jadą za mną). Dziewczynki zaczęły panować nad prędkością i kierunkiem jazdy na tyle, by mogły zacząć jazdę z mniejszą asekuracją – za to kopiując moje ruchy i ślad.

Ten post był edytowany. Zastanawiałem się nad zachowaniem instruktora między 50 a 70 sekundą filmu. Przekonano mnie (dzięki Mitek), że nie było tam ani jego, ani niczyjej innej winy. Otwartą kwestią pozostaje wyznaczenie odpowiednich zachowań grup uczących się narciarzy, lub innych wobec tych grup. Z tego co rozumiem, obecnie takich zasad nie ma.

Dodatkowo, cenny komentarz instruktora Marxx74 z forum skionline:

Sytuacja na filmie – pociągnąłeś swoją „grupę” pod instruktora. Utrata separacji pomiędzy dwoma żółwiami nie jest dramatem, instruktor oraz Twoja córka wybrnęli z „konfliktu” bardzo prawidłowo robiąc „stop”. Prowadząc grupę nie szukaj czystego toru jazdy dla siebie, tylko dla wszystkich uczestników. Z filmu widać, że „grupa” trochę Ci się rozciągnęła i nie dostrzegłeś, że ostatni wyjdzie na kolizyjny z „rytmicznie” jadącym instruktorem, którego ty mijałeś „na czysto”. Żaden zarzut – przy tych prędkościach i tak licznej grupie drobiazg. Warto pamiętać, że jadącym „wężykiem” uruchamia się coś na kształt widzenia tunelowego – kontrolują plecy poprzedzającego a nie sytuację na stoku. Klasyka gatunku przy większych grupach i zatłoczonych stokach – jazda „od lasu do lasu” i proszenie się o bum bądź szum klasycznej polszczyzny w eterze. Jeżdżąc ze swoją grupą od razu ucz dzieciaki zatrzymywania się pod Tobą, na skraju stoku. Zaprocentuje w przyszłości.