No i przyszło znienacka!
Bilety kupione na Opodo za tysiaka ze wszystkimi opłatami: Warszawa-Teheran przez Ateny – a w cenie bagaż i przewóz nart (tak! to dobrodziejstwa greckich linii Aegean).
Wydaje się, że przy tej cenie nie było wiele czasu na zastanowienie, ale Rafała – jak zwykle, nie trzeba było namawiać długo, a w zasadzie wcale.
Zrobiliśmy bardzo niewielki research, i tak:
1. Po przeczytaniu paru blogów podróżniczych i magazynów narciarskich, wszystko wskazuje że będziemy jeździć w Dizin – zaledwie 70km od Teheranu – są tam wielkie góry i wyciągi wciągające na 3600 metrów!

2. Stawiamy na freetouring. Weźmiemy sprzęt skiturowy. Jazda poza trasami jest w Iranie traktowana jako bez sensu i jest zupełnie niepopularna (a popatrzcie tylko na niezliczone krechy w dowolonym miejscu w Alpach i kolejki pod wyciągami o 5 rano po opadzie śniegu). Będziemy więc wjeżdżać wyciągami, i podchodzić krótkie (do godziny) kawałki. Nie będzie konkurencji, będzie chill.

3. Panie w ambasadzie Iranu były bardzo miłe choć przestrzegły, że procedura wizowa może być długa i upierdliwa. Jedną z konieczności dostania wizy jest zakup ubezpieczenia obejmującego transport zwłok do kraju. Hmmmm.

4. Seks analny i wciąganie koksu karane są w Iranie śmiercią. Będę musiał poważnie porozmawiać z Rafałem.

5. Gdyby naszło nas na jeżdżenie po wyznaczonych trasach, są ponoć osobne stoki dla kobiet i mężczyzn. Jak jeżdżę całe życie – takich cudów nie widziałem. Ponoć nie wolno też wsiąść na to samo krzesełko na wyciągu niezamężnej kobiecie i facetowi. Tych porządków na stokach pilnuje specjalna policja.

6. [edytowane] Musimy zapuścić brody. Bozia dała mi mnóstwo wspaniałych cech, ale niestety nie obdarzyła mnie bujnym zarostem prawdziwego irańskiego drwala. Będę więc wyglął jak trzynastolatek, który jeszcze nie ogolił się pierwszy raz, albo jak Wasza ciocia przechodząca terapię hormonalną.

W miarę zdobywania informacji – na pewno będę wrzucał tu linki. Salem Alejkum!!!