Popadam w niezmiennie dobry nastrój, kiedy pakuję się na kolejny wyjazd… Odrywam stare tagi bagażowe z pokrowców… Santiago de Chile, Biszkek, Sapporo… Te wszystkie miejsca kojarzą mi się z tylko jednym.

Odnajduję stare karnety, mapy, wydruki, zapiski… Szkoda mi ich wyrzucać, więc rośnie kupka sentymentalnych szpargałów… Wkładam do plecaka ulubioną szmatkę do gogli kupioną na Hokkaido, ulubioną bluzę „Alaska”, no i oczywiście mocno już przetartego buffa, którego dostałem od Dicka i Miny w Laponii. Uśmiecham się. Pakowanie zajmuje mi chyba dłużej niż to niezbędne. Lubię to.

Jutro wcześnie rano, dwudniowy wyjazd służbowy, a w czwartek nowa przygoda! Spitsbergen! 🙂